Een boodschappenschema maken
Zoals ik al zei, willen supermarkten graag dat jij koopt wat zij je willen verkopen, wat niet noodzakelijkerwijs is wat jij nodig hebt (jawel. de blikjes inktvis met chocola of een variatie op het thema staan op ie te wachten!). Het is dus jouw bijna onmogelijke taak om deze verleidingen te omzeilen en hij de kassa aan te komen met alleen de producten in je kar ot mandje die op je boodschappenlijstje staan.
Je kunt dat bereiken door twee keer per week boodschappen te doen en je aan dat schema te houden' Niet even tussendoor naar de winkel voor een pak melk, om even volheladen als de yak van een bergbeklimmer thuis te komen. Je weet net zo goed als ik dat alleen even een pak melk halen tot gevolg heeft dat je thuiskomt met koekjes en chocola. Wanneer je twee maal per week naar de supermarkt gaat, voorkom je dat, tem ijl je toch voldoende kort houdbare producten als vers fruit en groenten kunt halen. Twee maal. Niet vaker. Niet smokkelen. Een tweede goede strategie is eten voordat je boodschappen gaat doen. Ja, ik meen het: neem een gezonde knabbel, een stuk fruit of een toastje met magere vleeswaren of een bakje yoghurt. Door je ergste honger weg te nemen, ben je minder gevoelig voor de verlokkingen in de supermarkt, zoals de lekkere aanbiedingen die je tijdens het wachten in de rij bij de kassa liggen aan te staren. Is het je wel eens opgevallen dat daar nooit worteltjes of lightcrackers liggen?
Er zijn mensen die er helemaal geen problemen mee hebben om een dieet te volgen ... totdat ze bij de aanbiedingen in de supermarkt staan. Mannen en vrouwen die tijdens hun werk banen van raketten en satelietten berekenen, krijgen knikkende knietjes wanneer ze een bord 'Aanbieding!' of 'Twee voor de prijs van één!' zien. Al die verlokkingen, al dat eten!
Het is mogelijk om de supermarkt door te komen zonder je boodschappenlijstje te verloochenen (wat bovendien erg goed voor je gevoel van eigenwaarde is), maar dan moet je wel gebruikmaken van voedingsfeiten en je eigen gezonde verstand om een gezond product te herkennen.
De informatie op de verpakking van een levensmiddel
Je kunt jezelf veel afslankleed besparen door verpakkingen te bestuderen en dan met name het gedeelte van het etiket waarop de voedingswaarde van het product vermeld wordt. Stel bijvoorbeeld dat je op de diepvriesafdeling van de supermarkt als door een magneet wordt aangetrokken tot een onweerstaanbaar lekker uitziende beker chocoladeijs met nootjes (vol vet, verzadigd vet, cholesterol en maar liefst 230 kilocalorieën per verpakking van 150 gram). Maar net op het moment waarop je je hand uitstrekt om de beker te pakken en in je karretje te deponeren, valt je oog op de verpakking van een eigenlijk net zo smakelijk ogende dieetsorbet. Je leest: 'Vetvrij, geen verzadigd vet, geen cholesterol, slechts 90 tot 130 kilocalorieën per portie.' Wanneer je de voedingswaardetabel van beide producten naast elkaar houdt, weet ik wel welk product als winnaar uit de bus komt.
lk ga hier niet uitgebreid in op de voedingswaardetabel die je vaak op de verpakking van voedingsmiddelen vindt, maar ik wil je toch even vertellen dat deze tabellen, die overigens niet verplicht zijn. meestal tenminste de volgende gegevens bevatten: de hoeveelheid energie, meestal in kiloJoules en in kilocalorieën (4,2 kilojoule = 1 kilocalorie), vet, eiwitten en koolhydraten die het product per 100 gram of per stuk levert. Soms zijn deze tabellen veel uitgebreider. Tabel 11.2 is een handig hulpmiddel voor de afkortingen en equivalenten die op verpakkingen van voedingsmiddelen (en in dit boek) voorkomen.
